“Mutluluğu düşlediklerini sanıyorlardı; hayal güçlerinin serbest olduğunu, muhteşem olduğunu, dalga dalga evrene nüfuz ettiklerini sanıyorlardı. Ama bir bakıyorlardı ki, hareketsizler, içleri biraz boş. Tıpkı gri ve donmuş bir ova, çorak bir step gibi: Çöllerin eşiklerinde tek bir saray dikilmezdi, ufuklarını oluşturacak tek bir düzlük yoktu.”
Sayfa 75 - Metis yayınları
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.