Kitap bir satranç oyunu hikayesini anlatıyor gibi gözüksede derinlerde bir yerde veda mektubudur aslında. Yazarın son eseridir. Zweig Brezilya’da ki intiharıdan birkaç ay önce yazmıştır bu kitabı.Beni bu denli etkilemesinin nedeni belki de budur.
Kitap bir satranç şampiyonu ve acı bir yaşantı sonucu satrancı en ince ayrıntısına kadar ezberleyen Dr.B’nin müthiş hikayesini anlatıyor. Kitapta ana karakterlerin psikolojileri o kadar muazzam bir şekilde işlenmiş ki çaresizliğin ,şüphenin ve hatta yalnızlığın insanı ne kadar psikopatlaştırabileceğini hayal edebilirsiniz.
Kitap ikili arasında ki oyunu anlatmanın yanı sıra dönemin Avrupa kültürünün nasyonal sosyalist tehlike altında yok oluşunada işaret ediyor. Avrupa kültürüne elveda derken Stefan Zweig da yaşama elveda demeyi seçiyor maalesef .
Kısa ama son derece etkileyici ve çıkaracağımız anlamlarla uzun uzun düşündüren bir eser.
