Mai ve siyah Türk Edebiyatı hakkında okuduğum ve Türk Edebiyatı sevmeme neden olan kitaptı. Kitapta Halit Ziya’nın ele aldığı saf aşk ile birlikte hayata karşı zorlu mücadeleyi işleme tarzı çok güzeldi . Kitapta en sevdiğim kısım ise Ahmet Cemil’ in babası vefat etmeden önceki sorumlulukların az olduğu hayata karşı her zorluğu babasının göğüslendiği kısmı mai olarak adlandırıp hayatın yükünün omuzlarına yüklenmesi ise birlikte başlayan kısmını ise siyah olarak adlandırılması idi. Bu bana gökyüzünün geceye geçişinini hatırlatmakta gökyüzünün mai rengi insanalara huzur sakinlik verirken gece olması ile birlikte oluşan siyahlıkla birlikte insanalar ciddi ve güçlü olmaya başlar.
