Bay Golyadkin, bakışlarını kendi üstünde, odasının duvarlarında ve konuğunda gezdirerek, “Ben nasıl… yani ben size hangi anlamda yardım edebilirim ki, demek istiyorum?”
“Ben, Yakov Petroviç, size karşı ilk bakışta bir yakınlık hissettim ve elinizdeyse bağışlayın beni, size bel bağladım, bel bağlamaya cüret ettim, Yakov Petroviç. Ben… ben kaderine terk edilmiş bir insanım, Yakov Petroviç, yoksulum, çok acılar çektim, Yakov Petroviç, hem buralarda daha yeniyim de. O mükemmel ruhunuzun doğuştan gelen bazı özelliklerini öğrenince, adaşım…”
·
105 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.