İnsan bazen kendi kabuğuna dönmek istiyor, bu sırada kendisini anlayan daha önce bu yollardan geçmiş birine sığınmak istiyor. İşte tam da o anlarda Didem Madak ve şiirleri yetişiyor imdada. Kibirsiz bir seni anlıyorumla geliyor. Kendisi benim için "geç tanıdım erken kaybettim"dir. Ben onu anlamaya ve tanımaya çalışırken o dünyayı çoktan terk etmiş meğer. Hangi zamanlarda olursa olsun her zaman ihtiyaç duyulan şiir naifliğini o kadar güzel taşımış ki şiir okurken aynı zamanda samimiyet duygusunu da hissettiriyor. Sevdiğim şairler, yazarlar vardır ama Didem Madak'ın yeri o edebiyatçılar arasında bambaşkadır. Belki de beni anlattığı içindir. kendimi, duygularımı anlatsam ancak onun kadar anlatırdım diyorum hep. Benim söyleyemediklerimi söylemesini seviyorum. "Geçen yazı Bir dut ağacının altında roman okuyarak geçirdim Dut taneleri düşerdi sayfalara Tıpkı tatlı bir yaz yağmuru gibi Büyük taneli tıpırtılarıyla Kendimi dut ağacının gölgesini yiyen Bir ipek böceğine benzetirdim. Ucuz teşbihler beyaz atlı prenslerdir Pollyanna Bir şiire gelir Ve onu bu hayattan kurtarırlar." "Hayatımın üstünde imkansız kuşlar uçuyor."

Grapon KâğıtlarıDidem Madak · Metis Yayıncılık · 201214bin okunma

·

581 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Beyza