Clementine Mathieu: "Unutulmayan": Unutulmayan Durmadan taşırdım yanımda üç şeyi iri çakıl tanelerini, çatlamış bir narı bir öpüşün bıraktığı harlı lekeyi ipekten çalınmışumutlarla taşırdım ah sevgilim derdim, ölüm ne kadar çoktu yaşadığımızda. Bize hep beyaz mendil sallayan ölüm ki, iki kapısında haki bir yalnızlık dikilirdi ve hatırlatırdı bize, güz kuşlarının uçup gittiği denizleri. Bense, yulaf kokan dağlı ellerinde dolaşmak gibi kolaydır sanırdım Yaşamak ve sana kansızbir gökyüzü getirirdim getirebilsem ah, avlusunda çocukların korkmadan oynadığı lalelerle donanmış simli bir gökyüzü. Bir öpüşün bıraktığı harlı lekeyi çatlamış bir narı, unutmadım...

Durmadan taşırdım yanımda üç şeyi iri çakıl tanelerini, çatlamış bir narı bir öpüşün bıraktığı harlı lekeyi ipekten çalınmışumutlarla taşırdım ah sevgilim derdim, ölüm ne kadar çoktu yaşadığımızda. Bize hep beyaz mendil sallayan ölüm ki, iki kapısında haki bir yalnızlık dikilirdi ve hatırlatırdı bize, güz kuşlarının uçup gittiği denizleri. Bense, yulaf kokan dağlı ellerinde dolaşmak gibi kolaydır sanırdım Yaşamak ve sana kansızbir gökyüzü getirirdim getirebilsem ah, avlusunda çocukların korkmadan oynadığı lalelerle donanmış simli bir gökyüzü. Bir öpüşün bıraktığı harlı lekeyi çatlamış bir narı, unutmadım...

Sayfa 12

Düello Behçet Aysan

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Clementine Mathieu