Beyzanur: Yolcular yükünü yüklendi, yol gitmekte. Yola revân olmuşlar. Biz ne vakittir serinlemedeyiz bu gölgelikte. İnci, mecan olmak varken, Tâlip olduğun yer ne senin ? Sor bir kendine… Dünya bir Pazar yeri, Herkes alelacele ne bulabilirse dolduruyor heybesine. Benim heybem boş. Ellerim garip. Üç beş işe yarar katık koymadıktan sonra, ne gerek heybeye...

Yolcular yükünü yüklendi, yol gitmekte. Yola revân olmuşlar. Biz ne vakittir serinlemedeyiz bu gölgelikte. İnci, mecan olmak varken, Tâlip olduğun yer ne senin ? Sor bir kendine… Dünya bir Pazar yeri, Herkes alelacele ne bulabilirse dolduruyor heybesine. Benim heybem boş. Ellerim garip. Üç beş işe yarar katık koymadıktan sonra, ne gerek heybeye ? Sözlerimi uzattıkça yüreğim ürperiyor. Neden yazmazsın diyorsunuz habire… Neden yazayım diyorum size ! ● “İlim bir nokta idi onu câhiller çoğalttı.” Bilmez misiniz bu sözü ki, o benim gönlümü yaktı? Öğrendiklerimi yeniden gözden geçirmek istiyorum, zihnimi boşaltmak yalnızca bana faydası olan bilgilerimi geri alıp, bunları kabul ederken de uygulamaya kara verip almak . “Sahabe efendilerimiz, on ayet ezberleyip tatbik etmedikçe yeni ayetlere geçmezdi." Bizler eski devirlerin mollaları kadar kitap okurken, âhir devrinde Âvâreler gibi gezinmekteyiz. Ne hâl dili kalmış, ne fıtrat dili. Varın siz düşünün şimdi, Bizler onlarla aynı kefede miyiz ? Zihinlerimiz milyonlarca bilgiyle dolu iken ,bulunduğumuz yer cehâletin en üst seviyeleri… Evet, evet Yanlış olan her ne yapıyorsak bunu doğru olmadığını bile bile yapmak câhillik değil de ne ki ? O sebeptendir Cânlar, içimizde güller yeşermeden , dışımızın gülistân olmasının bir faidesi yok. Hani geçer ya Alak süresinde; ● “ Gerçek şu ki, İnsan azar kendine yettiğini sandığında’’ Bizler diğer insanlara göre ne kadar donanımlı olursak, başkalarına ihtiyacımız daha az olursa, o kadar kibirlenmeye, nankörlüğe, unutmaya yakın oluyoruz. O yüzden, ’’kusur’’ lar mı engel Allah'a ulaşmaya , yoksa ’’kusursuzluk’’ mu belli olacak ahirette.. Bir söz vardır bilir misiniz ? ● “Biz zannederdik ki; servetle eshab-ı rahat artar. Rahatla zannederdik ki; sıhhat ve sükunet artar. Bulduk bir ehl-i tahkiki; hakikatten sorduk: Dedi: Servetle gaflet, rahatla illet artar.” Artıyor servetimiz, artıyor rahâtımız, ammâ daha iyiye gitmek varken dûçâr oluyoruz gaflete… Her şeyi dört başı ma’mur yapamayız bu belli bir kere… Lâkin hiç değilse üç başı mâ’mur edelim hele.. Bizler bir adım atsak, bin adımla gelen Rabbimiz var şükür, Çünkü O Rahman, O Rahîm, O Gafûr... O halde bizler de şunu bilelim, onun hürmetine; ● “Allah'ın yolu kaybolmaz. Ama ondan ayrılan veya onu ihmal eden, bir daha doğmamacasına batar. Yolundan ayrılan kaybedecektir, Allah'ın kaybı yoktur.” Vel’hamdûlillâhi Rabbi’l âlemîn…

75 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Beyzanur