Güzel bir araştırma yazısı. Çocuklarımızın doğadan uzaklaşmasını, yahut doğadan uzak yetiştirilmesini, doğa yoksunluğu sendromu olarak tanımlamış yazarımız. Sadece ABD deki cocuklara ilişkin verilen örneklerin aslında bizim ülkemizdeki cocuklarda da ziyadesiyle bulunduğu, bir bakıma doğadan uzak yetişen bir kültürün evrensel bir durum vaziyetinde olduğunu görüyoruz... doğa ile iç içe olmanın çocuklar üzerinde ne gibi etkilerinin olduğu, ailelere sunulan bir takım öneriler vb. faydalı oldu . Ancak bazı konuların tüm kitap boyunca bir kaç kez tekrar tekrar ele alınması kitabın biraz sıkıcı olmasına sebebiyet vermiş ne yazıkki.... Ama yine de bilgi birikimimizi artırmak adına okunabilecek bir kitap...
