Yaşlı adam çocuğa şöyle söyledi:
-Bak çocuğum, bu eriği yemek istersen bu ağaca tırmanmalısın.
-Ama düşerim, diye sızlandı çocuk.
Dede:
-Belki düşersin oğlum, dedi. Hattâ belki de ölürsün. Ama düşün, insan her an ölebilir. İsteğine kavuşmak istiyorsan düşmeyi de, ölmeyi de göze almalısın. Senin yapman gereken şey bir hesap. Eğer şu olgun erik düşmene değerse, onu koparmalısın.
Bebek Györgi, o anda Türklerin Kızıl Elma’sını idrâk etti. Bu millet, bu dalın tepesinde sallanan olgun erik gibi hoş ve mevcudiyetine iman ettikleri bir şeyin peşindeydiler. Kızıl Elma, olgunlaşmış, yenmesi gereken, ısırılınca lezzetli sular fışkıracak bir maksattı. Ve bu büyük millet, ölümlü dünyânın bu ölümsüz meyvası peşinde gülerek, isteyerek ölüyordu.
·
129 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.