Geceleri sabahlara kadar okumayayım da ne yapayım? Ben, el ayak çekildikten sonra odamın kapısını sürmeleyip kitaplarımla başbaşa kalmak saatini dört gözle bekliyorum. Çünkü, bu ömrümün bütün hazin sergüzeştini ve yaşadığım anın ağır sıkıntısını unuttuğum tek saattir. O vakit, bu çıplak ve yalçınar oda, gerçek dünyadan daha geniş, daha ferahlık bir âlemin munis, sevimli ve her biri sihir ve füsunla yoğrulmuş mahlûkları ile dolmaya başlar.
Sayfa 18 - Remzi Kitabevi,1993
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.