Sevgi daima kazanır...Selam:)
15 yıl önce öğretmenliğimin ilk yıllarında 5. baskısını çok severek okuduğum bu kitap öğrencilerimle olan insani ilişkilerimi derinden etkilemişti. Oysa ABD'de en çok satan kitaplar arasındaydı ve kültürel farklılıktan dolayı biraz ön yargı ile başlamıştım. Okuduğumda öyle bir önyargı beslediğim için de pişman olmuştum. İçinde toplumun bize empoze etmeye çalıştığı değer yargılarından (çok para kazanmalısın, daha fazla satın almalısın, kendin odaklı yaşamalısın v.b) nasıl kurtulabiliriz ve kendi iç kültürümüzü nasıl oluşturabiliriz gibi temel konuları açıklıkla, sıkmadan, hayattan ve anlaşılabilir bir dille çok güzel işlediği için 15 yıl aradan sonra tekrar okumaya karar verdim ve sonuç değişmedi.
Kitabın yazarı Mitch Albom kitabın iki ana kahramanından biri. MORİ ise küçükken hayatında yaşadığı sıkıntılardan öyle güzel dersler çıkarmış, kendini öğrencilerine, sevdiklerine ve yetebildiği kadar topluma adamış sosyolog ve aynı zamanda bir öğretmen. Mitch de onun üniversitede okuttuğu ve gençliğini kendine benzettiği, hayatındaki duygusal boşlukları sezinlediği bir öğrencisi. Mitch mezun olduktan 16 yıl sonra ALS(motor nöron hastalığı) rahatsızlığına yakalanan Mori ile Mitch 'in yolları bir televizyon proğramı ile kesişir. Mori ölümle yüzleşip, son yolculuğuna hazırlanırken insan ilişkileri ile ilgili tüm birikimlerini hem okucuyla paylaşmak, hem de kendine benzettiği öğrencisinin boşluk hissine düşmesine sebep olan duygularını çaktırmadan açığa çıkarıp çözüm üretebilmek için her salı buluşurlar. Ta ki Mori hastalığa yenik düşünceye kadar ki vedası bile derslerle doludur. İkili yaşam, aile, evlilik, toplum, merhamet, ölüm, korku, açgözlülük, yaşlanma ve anlamlı bir yaşam felsefesi üzerine derin sohbetler ederler. Her biri ayrı keyifli ayrı ders vericiydi. Kendimi çoğu yerde derin düşüncelere dalarken buldum.
Öğretmen ve öğretmen adayları başta olmak üzere herkese gönül rahatlığı ile tavsiye edebileceğim bir kitap.
Kitaptan hoşuma giden alıntılarla bitireyim :)
"Dünyada en önemli şeylerden biri sevgi vermeyi ve verilen sevgiyi almayı öğrenmek."
"İçine dolmasına izin ver… Sevgiyi hak etmediğimiz, eğer sevilmeyi kabullenirsek yumuşayacağımız, güçsüzleşeceğimiz duygusuna kapılırız. En doğrusunu Levine adlı bir bilge söylemişti bence. "Tek akılcı davranış sevgidir.’’
"Bir çok insan anlamsız bir yaşamın peşinden koşar.Önemli olduğunu düşündüğü bir şeyi yaparken dahi yarı uykuda gibi bir halleri vardır.Bu yanlış şeylerin peşinde olduklarındandır.Yaşama anlam kazandırmanın tek yolu kendini insanları sevmeye,içinde bulunduğun topluma adamak,sana anlam ve hedef veren bir şeye hasretmektir."
"Bir çoğumuz adeta uyurgezer gibi dolaşıyoruz etrafta. Yaşamı tam anlamıyla tanımıyoruz, çünkü hayatı uyur uyanık yapmamız gerektiğini düşündüğümüz şeyleri otomatik olarak yaparak yaşıyoruz"
Peki ölümle yüzleşmek bunu değiştiriyor mu?
"Evet. Tüm bu şeylerden uzaklaşıp esas üzerinde yoğunlaşıyorsun. Öleceğinin bilincine vardığında, her şeyi çok farklı bir gözle görüyorsun."
Mori iç çekti. "Ölmeyi öğren, nasıl yaşayacağını öğrenirsin."
