Bir adam doktora gider ve ''hastayım'' der. ''hayattan zevk alamıyorum.
Açlar aklıma geliyor, yemek yiyemiyorum. Çıplaklar hatırıma geliyor, onlarla birlikte üşüyorum.
Her cinayette kendimi suçlu buluyorum. Her katil bıçağının kabzasını sanki benim ellerim tutmuştur. Her atılan kurşun benim kalbime saplanıyor.
Bütün bu toplumun suçları benim omuzlarıma yüklenmiş. Artık gülmesini unuttum.''
Doktor, hastasını omuzundan tutar, pencerenin önüne götürür, perdeyi aralar, parmağıyla karşı duvardaki afişi gösterir. bu afişte, bir sirk palyaçosunun reklamı vardır. ''azizim'' der. ''şu palyaçoyu görüyormusun?' tavsiye ederim, her gece bu palyaçonun gösterilerine git. bütün kederini, elemini, derdini unutursun. gülmeyi, kahkahayı oğrenirsin. hayattan yeni baştan zevk almaya başlarsın.''
Hasta başını eğer, ''doktor'' der. ''işte o palyaço benim!''