yaklaşık 2 ay sürdü kitabı okumam. niye o kadar sürdü derseniz, bir yandan john fowles'in yaratıcı üslubunun tadını çıkarmak istiyordum bir yandan da gerilim ögesi fena halde yoruyordu beni. ve sürekli daha iyi olacak daha iyi olacak beklentileriyle nihayet tabiri caizse bombok bir halde bitti roman. belli eksiklikleri olan sorunlu ama yine de iyiliğe dair bir beklentide olduğunuz bir insanın giderek nasıl da canavarlaşabildiğini gördüğünüz çok başarılı bir eser. yanı sıra miranda karakteri eliyle yaşamak arzusu ve insan ruhunun sınırları irdeleniyor. alt metinde sınıfsal farklıkları da hissettiriyor roman. hikaye clegg'in anlatımıyla başlıyor. sonrasında miranda'nın günlükleri. finalde yine clegg. miranda'nın günlükleri clegg'in nasıl bir psikopata dönüştüğünü fark etmeniz için son derece önemli. kendi anlatımında fark edemediğiniz bir çok ayrıntıyı miranda'nın günlüklerinde fark ediyor ve clegg'e öfke duyuyorsunuz. öfke duyulmayacak gibi değil. kelebek koleksiyoncusu clegg'in bu hobisi, geniş anlamda romanın da konusu aslında: doğada güzel ve ayrıksı duran bir şeyin, koleksiyoncu eliyle nasıl da cansız ve sıradan bir hale geldiği. tabi ki söz konusu şey bir kelebek değil, bir insan olduğu için çatışma hali romanın sonuna dek sürüyor. okuyun derim.

KoleksiyoncuJohn Fowles · Ayrıntı Yayınları · 20208,4bin okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Baba