Birden tıpkı bir şifa gibi üflenen sözler içimize dolmaya başladı. “Mülk namına bir tarağım ve bir tasım vardı” dedi Hz. İsa. “Avuç ile su içildiğine tanık olunca tasımdan vazgeçtim, onu kırdım. Parmaklarımla saçların tarandığını görünce de tarağımdan kurtuldum”. Doldukça rahatlıyorduk. Yer çekiminden kurtulmuştuk. Sonra sabun baloncukları gibi hafifleyip yükselmeye başladık. Tam otuz şeffaf baloncuk. Dünya ne kadar yakındaydı. Önümüz bir damla su. Dünya ne kadar uzaktaydı. Sonumuz bir damla su. Ne kadar ağırdı. İnsanların omuzlarını ve boynunu yara bere içinde bırakmıştı. Ne kadar hırslıydı. Ne kadar. Ne. s.75
Sayfa 75Kitabı okuyacak
·
49 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.