Şiiri okuyan kişi, açıkça, bir şiirin ciddiliğinin veya öneminin en iyi abartılı bir sesle okunduğu zaman ortaya çıkacağını sanan o düşünce okuluna mensuptu. Kelimeleri o kadar yüksekten okuyor ve onların üzerlerine o kadar çok abanıyordu ki, kelimeler sanki başlarını eğip saklanacak bir yer arıyordu.
·
58 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.