rastgele açtım okumaya başladım, inat ettim bitirdim. yarım bıraksam pişman olur muyum diye incelemelere baktığımda sonunun beğenilmediğini görmüştüm, ben de hak veriyorum şu an.. gerçi olaylar toparlandı dengesiz bir durum yoktu ama akıp giderken aniden bitti hissini yaşadım.. neyse, okurken yorulduğum bir kitaptı açıkçası. akıcıydı akıcı olmasına ama bir döngüye giriyormuş gibiydi hep, yukko'nun talipleriyle ilgili olan şeyler özellikle.. japonların toplulukçu yapısı elalem ne der olayı eskiden saygın aile olmak ama artık durumun değişmesi yukko'nun geleneksel kız modeli koisan'ın asiliği vs.. dönemi iyi yansıtmış aslında da.. yine de bir sürü kısımda daraldığımı hissettim özellikle "ince düşünceli olmak ve doğru davranmak"la ilgili olan kısımlar.. nezaketen yapılan şeyler, yanlış anlaşılmalardan çekinmeler boğdu beni. abla kardeş ilişkileri açısından hoştu ama.. sachiko'nun ablasına kızdığı bir zaman vardı ama karşısında onu görünce yine aynı ablam bir şey değişmemiş diyip eski yakınlığı hissettiği an.. bu detay beni yakaladı..
ekleyecek bir şey bulamıyorum kitabı boşuna okumuşum hissi yükleniyor keşke cennetin doğusunu bir kez daha okusaydım bunun yerine :(
neys pişmanlık yok, japon kültürüne dair bişiler öğrendim.. osaka bölgesinde evin en küçük kızına koi-san denildiğini animelerden öğrenemezdim.. ne kadar gerekli bir bilgi tartışılır.. koi aşk demek değil mi? bizde tekne kazıntısı diyolaa koisan daha minnoş.. boş da yaptığıma göre gidiim..
