Kitap elbet tabii anlaşılacağı üzere Dante’nin doğruları üzerine. Fakat aynı zamanda Dante, ülkesinin yenilikçi ve çağdaş görüşlü kitlesinin de bireysel bir aynası olmak görevini üstlenmiş. İdarecileri, din adamlarını ve devlet içersinde ün kazanmış burjuva sınıfını ahlaki ve etik açıdan oldukça güzel bir çizgide yargılayan Dante, bu konuda en yakınlarına bile (ki doğru olan kesinlikle budur ama bunu böylesi bir dönemde marifet görmek ehvenişerdir.) müsamaha göstermemiş. Başta belirttiğimiz üzere Dante’nin kendi doğruları üzerine yazdığı bir kitap olduğundan, çoğu dini karakterleri de yargılamıştır. (Dante’yi anlamak için çok önemli bir kaynaktır) Bu durum edebiyat dünyasında da tepki çekmiş, böylece İlahi Komedya’nın üzerine onu eleştiren ve nükte eden bir çok eser daha yazılmıştır ( bkz: Tayflar Geçidi/ Abdülhak Hamit Tarhan) Oldukça akıcı, elden düşmeyen bir eser. Üstelik dize dize, şiirsel bir anlatımla yazıldığı için müthiş bir okuma keyfi veriyor okuyucuya. Naçizane okurken çok keyif aldım, inceleme yazdığım ilk kitap olmayı başardı :)
