Ölürsem en çok da kahve versinler
Sevenlerim bir de yanında çikolata...
Beyaz ve sarı gül görünce benim yaşamadıklarımız...
Beyaz zambaklar görünce de yaşadıklarım hatırlansın...
Hayat bu çok kısa...
Belki çıkmayız seneye...
Her gün biraz daha sevgiliye yürürken...
Elbette bize geçeceğiz o uzun sırat köprüsünden...
Vuslatların en güzeli o ışık...
Onun verdiği sevgi rahmet hiçbir kulunda yok...
Çünkü parçalanmış nuru onun,
Yeryüzündeki kullar için...
Renklerden maviyi en çok da beyazı severim...
Lakin bir yerimde ille de mavi olsun isterim...
İnci benim en sevdiğim...
Benim sevdiğim mevsimler var mesela,
En çok da ıhlamur zamanını...
Ve ayvaların olgun çağını severim.
Yani baharın ilkini ve sonunu.
Su benim olmazsa olmazım...
Tenime değecek illaki her gün...
Yemeklerden de en çok zeytinyağlı severim.
Hicaz makamını dinlemeyi severim,
Dinlerken de söylemeyi...
Dans benim dünya
Dans edenleri izlerim hayran hayran
Severim işte.
Severim çocuk gülüşlerini.
Onların minik ellerini bebek kokusunu.
Eski günlerini bana bu günmüş gibi anlatan dostlarımı...
Benim için ağlayan anamı severim...
Bana sonsuz güveni veren babamı severim...
Bir de bana bu dünyada imtihan olan oğlumu çok severim.
En çok ama en çok beni ben olduğum için sevenleri
Yani Allah'ımı çok severim.
Sayfa 101 - Gar Yayınları, 1. Baskı, Eylül 2015, - İstanbul