Romantik akımın ünlü temsilcilerinden 
Victor Hugo 'nun Din, Toplum, Doğa üçlemesinin, Doğa temalı kitabı olup benim de okuduğum 4.Hugo eseridir 
Deniz İşçileri. Bu kitabı eski Normandiya topraklarının bir köşesindeki konuksever ve özgür kayalıklara, küçük ama asil bir denizci topluluğunun yaşadığı, kendisinin de 15 yıl sürgün yeri olan, Guernsey Adası'na ithaf etmektedir ve üç bölümden oluşur eser.
Yanında Gilliat isimli çocukla Guernsey'e bir kadın gelir ve perili olduğu düşünülen Bû de la Rue'de yaşamaya başlayacaklardır. Gilliat büyür, kadın ölür. Gilliat iyi bir marangoz, demirci, denizci ve balıkçı olmakla birlikte hülyalı bir gençtir.
Diğer karakterlerden Üstat Lethierry bölgenin itibar sahibi eski denizcilerindendir. İki büyük aşkı vardır. Yeğeni, aynı zamanda vaftiz kızı güzel Déruchette ve bölgedeki ilk vapur olan Durande isimli gemisidir. Durande'i emanet ettiği kaptanın ihanetine uğrar ve vapur bir kaza geçirir. Vapurun motoru çok pahalıdır, kurtarıp geri getiren denizciyi yeğeni Déruchette ile evlendireceğini duyurur ki zaten kendisi asker ve din adamlarını sevmeyip güvenilir bir denizci düşlemektedir.
Biri sürekli öldürür diğeri sürekli yalan söyler"
diyor. sy.414
Çoktan kıza aşık olmuş olan Gilliat durur mu? Déruchette'den kendisiyle evleneceğine dair söz alıp tam iki ay sürecek olan zorlu kurtarma macerasına adım atar.
Birinci kısım buraya kadardır ve benim bitirebilmek için özel çaba sarfetmem gerekecek olan ikinci bölüm başlar. Hugo uzunca betimlemeleri seviyor ve alışkınız. Ama burada 200 sayfalık teknik dereceye varan uzunca tasvirler mevcut. Varageleler, kandilisa makaraları, mataforaya bağlanan zincirler ve küpeşteler beni sıkmadı diyemem ki puanını biraz düşük verme sebebim bu kısımdan dolayıdır. Kendisi bir anda Gilliat'ı unutup geceye, rüzgara, bulutlara, çekiçe, halata methiyeler düzmeye başladı. Tanrı ahtapotu yarattı, Yaratılışa iyi niyetle yaklaşan filozofların dehşetengiz yasası ve hepimiz birer mezarız dedi. Yahu Hugo'cum boşver yaratılışı Gilliat kaldı fırtınanın ortasında dedim sık sık:) Latife bir yana denizcilikle ilgili teknik dereceye varan bilgisi insanı büyülüyor.
Bunların yanında;
Kast'ların kendilerine has düşüncelerini eleştirdi,
"Soyluluk kılıçla kazanılır, çalışmayla kaybolur. Soyluluğu aylaklık korur. Hiçbir şey yapmamak soylu bir şekilde yaşamaktır; çalışmayanın onuru lekelenmez. Bir meslek sahibi olmak itibar kaybettirir."sy163
Toplum adalet ve eşitsizliğini Parisli ile;
"Yüce Tanrı'nın dünyayı yönetmediği, tatile çıktığı ve işleri bir rahip yardımcısının, bir ruhban okulu öğrencisinin, serçe kanatlı bir şaşkının yürüttüğü gün gibi aşikâr." sy.178
Üstat Lethierry ile Sezar'ı tanımadığını belirtti. Sezarı istememek, Cumhuriyetçi olmak anlamına geliyordu. sy.214
Batıl inançlara alaycı bir dille çıkıştı. Yoksulu, kışta sokakta ıslak yaşayanları da unutmadı, Fransız devrimini, kendi dönemine değinmeyi ihmal etmedi.
Hemen toparlamam gerekirse; Yalnızlık, açlık, susuzluk, zorlu işler, işbirliği ile yolunu kesmek isteyen engellerle karşılaşan Gilliat Durande'in motorunu getirecektir kıyıya. Üstat Lethierry verdiği sözü unutmamıştır. Peki ya Déruchette? Hugo'nun kadere, yazgıya bakış açısı ilginç ve burada bize yine bir sürpriz son hazırladı.
Sevilmeyen bir adamı ve yine fedakârlıkları sunuyor bize kitap. Sürpriz bozan olmayayım ve burada bitireyim.
Benim Hugo'nun eserlerini tavsiye sıram şu şekilde;
1. 
Notre Dame'ın Kamburu incelemesi burada; #124546898
2. 
Sefiller (2 Cilt Takım)
3. 
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü
4. Deniz İşçileri
Belirttiğim gibi müthiş, fakat bir o kadar riskli bir kitap, betimlemelerin sıkma ihtimalinden dolayı herkes sevmeyebilir. Deniz işçileri bundan sebep tavsiye edeceğim son kitabı olur.
Kimler okusun?
Alacağım haz uğruna uzunca tasvirler beni yormaz diyen herkes.
Kitaplarla, hoş kalalım.
...
·
3.940 görüntüleme
Kitabı okurken en çok beğeniye sahip incelemenin uzun betimlemelerin sıkıcılığına değineceğine adım gibi emindim 😀😀 gerçekten victor hugo’nun karakterlerini ve karakterlerin başına gelen felaketleri, onlardan kurtuluş biçimlerini çok başarılı buluyorum ama diğer yandan uzun ve sıkıcı betimlemeler beni kitaptan uzaklaştırıyor. o kısımlar olmasa 10 puanlık bir kitap bence, okurken düşüncelerim bir kısımda bu kitap okuduğum en sürükleyici kitaplardan biriyken birkaç sayfa sonra okuduğum en sıkıcı kitaplardan birine dönüşüyor.
Aynı hislere sahibiz bir ahtapot kısmı vardı ki pek heyecanlıydı:) Bir yandan sıkıldım bir yandan elimden de bırakamadım bu eseri. Hugo'cum az biraz betimlemeleri özetlesek demekten alamadık kendimizi, yine de Hugo candır☺️
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.