Günümüzde ileri tıp, katı meslek hiyerarşisine ve davranış kurallarına bağlı paramedik, teknisyen, yardım ekibi, yönetici, muhasebeci, kaynak geliştirici ve diğer beyaz yakalı işçilerden oluşan bir ordunun hizmet verdiği özel amaçlı hastanelerde uygulanıyor. Bu muazzam bürokratikleşmede eleştirilerin tekrar ortaya çıkması şaşırtıcı değil. Hastane artık bir ölüm geçidi olmakla suçlanmıyor belki ama tıbbı hastanın ihtiyacına göre değil, tıbbın talep ettiği şekilde icra eden ruhsuz, anonim, savurgan ve verimsiz bir tıp fabrikası olmakla suçlanıyor.
Sayfa 154
·
77 görüntüleme
Modern sağlık hizmeti, hem devlette hem özel sektörde devasa bir hizmet sanayiine dönüştü; sağlık sektörü, birçok ülkede gayrisafi milli hasıladan (GSMH) en fazla payı talep eden sektör konumunda (son zamanlarda sağlık sektörü ABD’de GSMH’nin yüzde 15'i gibi korkunç yüksek bir yüzdesini oluşturuyor). Eleştirenler sağlık hizmetini freni patlamış bir kamyon ya da denetimden çıkmış -veya hiç olmazsa hastanın ihtiyaçlarından ziyade kârı ve mesleki iktidarı ön planda tutan- bir kurum olarak ediyor. Batı bilimsel tıbbına inancını yitirmiş milyonlarca insan, tipta tedavinin çok önemli bir unsurunu olşturan kişisel temasın yok olduğunu iddia ediyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.