Profesör Arrighi, Perugialı Pietro Vanucci'yi savunmaya başladı ve, "Dürüst bir adamdı," dedi. "Floransa Gesuati'lerinin başpapazı ondan kuşkulanmakla çok kötü etti. Bu rahip kireçlenmiş lacivert taşlarını toza dönüştürerek lacivert boya yapardı. O zamanlarda lacivert, altınla tartılırdı; hiç kuşkusuz kendine göre sırları olan başpapaz da kendi boyalarını yakuttan, safirden daha değerli sayardı. Pietro Vanucci'den, manastırının iki odasının duvarlarını resimlemesini istedi. Ustanın ustalığından çok, gökler altına yayılmış lacivertinin güzelliğinden harikalar bekliyordu. Ressam odalarda İsa'nın öyküsüne çalıştığı sürece başpapaz da yanında duruyor, hiç elinden bırakmadığı küçük torbadaki değerli tozdan veriyordu. Pietro kutsal adamın gözleri önünde, bu torbadan boya alıyor, boya dolu fırçasını duvarın sıvasına sürmeden önce, su dolu bir çanağa batırıyordu. Çok bol toz kullanıyordu böylece. Rahip de torbasının cılızlaşıp boşaldığını görünce, içini çekiyor, "Tanrım, bu kireç ne kadar da lacivert yutuyor!' diye homurdanıyordu. Freskler bitip Perugino rahipten kararlaştırılan parayı alınca, bir mavi toz çıkını koydu avucuna: 'Bu sizindir, kutsal peder,' dedi. Fırçamla aldığım lacivertiniz çanağımın dibine iniyordu, her gün topluyordum. Şimdi size geri veriyorum onları. İyi insanlara güvenmesini öğrenin."
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.