(Son satırlar spoiler sayılabilir. Son sayfadaki cümleler var!!!) İlk okuduğum kitabın güncesi olması bir talihsizlikti. Romanlarını yazma serüveninden öyle bahsetmiş ki hiçbir fikrim olmadığı için atlamak zorunda kaldığım yerler oldu. Daha kitabın çeyreğindeyken bile yer yer intihar düşüncelerine rastladım.. Dışarıdan bakan biri için sıkıcı gözüken hayatı varmış V. W.'ın. Bir de ona sorun tabi. İnsanlardan nefret ettiğini her fırsatta dile getiren bir yazar.. Mutlaka bir kitabını okumam gerektiğini düşünüyorum böylesine tanışmışken. Çok özverili ve disiplinli bir yazar olduğu barizken güncesinde, yer yer yorulduğunu, depresyonda olduğunu da belirttiği cümlelere rastlamak mümkün. Karamsar geçen bir günden hemen sonra pozitif olmaya kendini zorlayışı, günlüğünü moralsiz zamanlarında kullanmasının onu üzmesi.. Yaşama sevincine de rastlıyoruz. Aynı zamanda dışardan normal gözüken bir insanın aslında içinde bambaşka yaşadığını da öğreniyoruz bu kitapta. Son yazdığı satırlar garip bir tezat. İçe kapanmaya niyetim yok deyip yapmak istediği şeyleri sıraladıktan sonra basitçe yemek pişirmeliyim cümlesi ve tam bir ay sonra kendini sulara bırakması. O bir ayda çırpınıp durduğu düşünceler peşini bırakmamış olmalı. Mezgit ve sosis üzerinde egemenlik kurduğunu düşünmesi ve bunun son satırları olduğu gerçeği.

Bir Yazarın GünlüğüVirginia Woolf · İş Bankası Kültür Yayınları · 2014487 okunma

·

103 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.