Öyle söyledi Zerdüşt...
Ben de okudum söylediklerini. Tekrar tekrar bazen. Bir edebi eser ama teması felsefe, 20. yy felsefesinin belirgin eğilimi. Yeni fikirleri yeni söyleyiş biçimine de kavuşturmuş yazar. Döneminde yeterince anlaşılmayan 
Friedrich Nietzsche' ye göre "yazılmış en derin" eserdir. Friedrich Nietzsche' in yalın felsefi düşüncelerini içermektedir. Kendini yaşadığı zamana ait hissetmeyen Friedrich Nietzsche, eserini anlayacak okuyucu kitlesini de gelecekte görmüştür. Nitekim döneminde sıkça eleştiriler almasına rağmen, bugün daha anlaşılır olmuştur.
Ama önce sen kendini inşa etmelisin, dimdik bir beden ve dimdik bir ruhla. (s64)
Üstinsanı bulabilmek için.
Üstinsanı arayan, tarif eden Zerdüşt. Ama cevabı net olarak vermiyor. Okuyucunun düşünce yeteneğini kullanıyor, okuyucuya bırakıyor. Sadece okumakla olmaz. Biraz da düşünmek gerek.
Burada belirtmek gerekirse eserdeki Zerdüşt ile İranlı peygamber Zerdüşt aynı kişi değil. Eserde Zerdüşt kimseden inanç istemiyor, vaaz vermiyor, geniş topluluklara hitap etmiyor. O sadece Üstinsanı arıyor, tarif ediyor. Uzun yolculuklara çıkıyor, sürekli arıyor.
Az önce bahsettiğim gibi Zerdüşt geniş topluluklara hitap etmiyor, çoğunlukla tekil, bazenleri de karşılaştığı birkaç kişi ile diyalog kuruyor, sadece insanı ele alıyor, üstinsanı arıyor. Karşılaştığı diyorum çünkü bir yolculuk içerisinde Zerdüşt. Bir gün 'tanrı öldü' diyerek çıkıyor yola. 'Tanrı öldü' denek tüm inançları, sabit fikirleri, tabuları yıkmaktır.
Bu arayışı takip etmek gerçekten zor. Öznel bir tema olması da daha dikkatli okumayı gerektiriyor. Peki ben net bir sonuca vardım mı?
Yükselmek istediğiniz zaman yukarıya bakıyorsunuz. Oysa ben, yükselmiş olduğumdan aşağıya bakıyorum. (s34)
··
14,2bin görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.