Sonunda zaman geçer, gece karanlığı çekilir. Geçit törenleri sona erer, güneş tepeye yükselir. Bütün büyük festivaller ölüm ve yeniden doğuş döngüsüne dayanır. Nerede kutlandıklarının bir önemi yoktur; Paskalya Yortusu, Cadılar Bayramı, Ramazan Bayramı, Diwali, Saturnalia, Morganstreich; hepsinde birbirine benzer bir tat vardır. Tekrar yaşayabilmek için cefa çekilmeli, karanlığa gömülmeli ve helak olunmalıdır. Bu, hayattan kaçış veya hayata verilen bir ara değildir; daha ziyade onun farkına varmaktır; Zerdüşt'ün yaptığı gibi "karanlık dağlardan çıkan bir sabah güneşi gibi" yanmak ve sönmek içindir.