"Ah kara bahtlı!"
Karısı aynı zamanda annesi olan İokaste her şeyi öğrendikten sonra böyle isimlendirir Oidipus'u.
Başka da ne denilebilir ki tanrıların bu kaderi reva gördüğü krala.
Kaderinden kaçmak için şehrini, ailesini terk ederken aslında kaderine koşan zavallı Oidipus.
Her kaçışın aslında bir varışa doğru olduğunu bize gösteren Oidipus.
"Son gününü görmeden hiç kimseye mutluluğa ermiş demeyin!.."
Krallar gibi yaşamaktan ziyade Kral olan, mutluluğa erişemeyen Oidipus.
Kaderin kaçınılmaz sonu Oidipus üzerinden Sophokles'in kaleminden bir kere daha beliriyor.
Çok kısa ve güzel bir tiyatro. (Bakmayın dört günde bittiğine fırsat bulamadım okumak için:) )
Okuyun okutturun kaderlerin en kötülerinden birine sahip olan Kral Oidipus'u.
Keyifli okumalar.
