Yalnızca yakınlarından kuşku duyan ve ilk yabancıya kendilerini teslim eden birçok insana benziyordu. Bu garip, ama gerçek olan bir ruhsal durumdur ki, köklerini insan kalbinde bulmak kolaydır. Belki de bazı kimselerin birlikte yaşadıkları insanlardan kazanabileceği bir şeyler artık yoktur; ruhlarındaki boşluğu kendilerine gösterdikten sonra layık oldukları yargının onlar tarafından verildiğini duyumsarlar. Ama yoksun oldukları bir nimet olan övülmek onuruna karşı, yenilmez bir istek duydukları ya da kendilerinde olmayan niteliklere sahip görünmek gereksinimiyle kıvrandıkları için birgün bundan yoksun düşmek pahasına da olsa yabancı kimselerin saygı ve sevgisini kazanmak isterler.