Çürümüşlüğün ve umutsuzluğun ruhu böylesine boğduğu, beyni öldürdüğü bir yere nasıl kendimi ait hissetmiştim? Sanırım kendimi salıvermek, karşı koymaktan çok daha kolayıma gelmişti. Gerçek bu kadar basitti. Çoğu zaman, kendimizi rahatlatmak uğruna pes eder, teslim olur ve ancak hayatımız, tüm var oluşumuz söz konusu olduğunda bunu yapmaktan vazgeçeriz.
Sayfa 18Kitabı okudu
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.