Herkese Merhaba!
Bu yıl sınava gireceğim için maalesef eskisi kadar aktif kullanamıyorum uygulamayı, çünkü yoğunluktan kitap okumaya zar zor fırsat bulabiliyorum keşke eğitim sistemimiz bu kadar vasat olmasa da hepimiz bir yarış atı gibi yetiştirilmek yerine doğrudan yeteneklerimize, hayalimiz olana yönelebilsek belki o zaman sosyallikten uzaklaşmadan hayatı, en güzel yaşlarımızı doya doya yaşayarak bu ülkeye mutluluk getirecek başarılara imza atabiliriz. Ama bu düzene uyum sağlamak zorundayız başka çaremiz yok tek umudumuz her şeyin bir gün güzel olması. Yazdıklarım abartı gibi gelebilir size lakin bu durum yalnız öğrenciler için değil bu coğrafyada yaşayan çok büyük bir kitle için de geçerli. Çocukluktan yetişkinliğe kadar yıllarca çabalayıp didinip duruyoruz sırf güzel kaliteli bir hayata sahip olalım diye. Pekii sonuç ne? Bence bunun cevabını hepimiz biliyoruz artık küçücük çocuklar bile gelecek kaygısı yaşıyor ne yapacağız diye. Yaşlı nüfusa bakıyoruz insanlar inzivaya çekilip huzurlu günler yaşayacağı yerde emekli maaşı ile geçinemediği için ek iş yapıp ömürlerini heba etmek zorunda kalıyorlar gözyaşlarını tutamıyorlar, bu ülkede bir baba çocuğunu okula gönderecek parası olmadığı için intihar ediyor, bu ülkede bir anne geçim derdine düştüğü için ağlamaktan perişan oluyor kendi kendini yiyor. Ama ne olacak canım çay atarlar yine kafamıza neyimize yetmiyor demi? Konuşulacak çok fazla şey var çok sizden tek ricam uyanın artık ya Allah aşkına uyanın görün gerçekleri hayat toz pembe değil. Sadece gençlik değil bir millet umudunu kaybetti artık. Buraya içimi dökmek istedim zoruna giden varsa şikayet edip engellesin ne yaparsa yapsın umurumda değil gerçekten. Saygılarla.