Doğmayacak Bir Çocuk İçin Dua, Imre Kertesz’den okuduğum üçüncü kitap sanırım.
Çocuk sahibi olmak istemediği için evliliği biten, Auschwitz’i yaşamış bir aydının tüm geçmişiyle, kendisiyle olan hesaplaşmasını okuyoruz kitapta.
Çok uzun uzun, kopuk kopuk, daldan dala atlayan cümleler başlangıçta kitabı okumayı çok zorlaştırıyor.Açıkçası yarım bırakmayı bile düşündüm.Bir süre sonra metin daha anlaşılır oluyor.
“ Auschwitz, dedim karıma, bana babamın görüntüsünde görünüyor, evet baba ve Auschwitz sözcükleri içimde aynı yankıyı uyandırıyor, dedim karıma.Ve Tanrı’nın yüceltilmiş bir baba olduğu doğruysa, o zaman Tanrı kendini Auschwitz görüntüsünde göstermiş demektir, dedim karıma.” syf 121