EHEM
Boş sayfaya baktıkça zihnimin boşaldığını hissettim. Yağmur gibi tepemden aşağı boşanan suyun altında, bütün satırlar da açığa düşmüştü ve şimdi bu satırları bu dünyadan olmayan biri okuyacakmış gibi hissetmeye çalışarak tekrar yazacağım.
Alanım, yeteneğim, ilgim hiçbir şeyim yok çünkü eğitim sistemi beni buna çevirdi, düşüncelerimin boşaldığını ve aynılaştığını hissediyorum. İnsanlar sürekli hayatım hakkında kararlar veriyor; öğretmenlerim, ailem, akrabalarım, insanların hepsi.
Ve hepsi karakterim hakkında kendilerince doğru tahminlerde bulunuyor; sessiz, içe dönük, çok kafaya takan, zeki, aptal, becerikli, yeteneksiz, sayısalcı, sözelci, isterse yapar ve nicesi...
Hiçbiri değilim, herhangi biriyim, hepsiyim. Çok gülerim, tamı tamına dört duvar, bir çıkıntı ve yıldız hayalli tavanıma eriştiğimde önce gülümser sonra çokça ağlarım. Aptalım, çok yalnızım, zekiyim, farklıyım, varlığımdan şüphe duyuyorum, taklitçiyim aslım yok, özgünüm, sosyalim, kaybolmuş gibiyim, evet varım, bu dünyaya ait değilim, beni almaları için her gece bekliyorum. Yalnızlığı sevdiğimden şüphe duyuyorum, insanların arasında ise korkak ve kaybolmuş hissediyorum.
Kaygılarım içinde boğulduğumu hissediyorum, onlardan bahsederken kendimi kaybedip gözyaşlarına boğuluyorum.
Çok yalnızım ve doğam gereği sevilmek istiyorum. Kızlar, erkekler; küçüklerim, büyüklerim herkes beni sevsin istiyorum ve kimsenin sevgisine inanmıyorum, yalnız bırakılmak istiyorum. Herkesi seviyorum ve kimseyi sevemiyorum.
Çok gencim aptalım ve çok yaşlı hissediyorum. Büyüdüğümü söylüyorlar yıllardır, çocuk olmadığımı. Ne zaman çocuk olduğumu sorguluyorum.
Olgun davranmamam gerektiğini, çocuk olduğumu söylüyorlar ve ben çelişkiler içinde kayboluyorum.
Bir karakterim bile yok, bir yüzüm yok.
Gerçek sevgi ve dostluğu bulamadığım için hayali sohbetler ediyorum, dünya üzerinde bulunmayan kişilerle. Hayal dünyamda yaşıyorum, gerçek hayat beni sarstığında büyük bir yıkıma uğruyorum.
Yalanlar söylüyorum ve bunlara bende inanıyorum. Kendimi bulamıyorum ve bulmaktan korkuyorum.
Ölmeyi diliyor ve birkaç umut taşıyorum.
20 yaşıma gelirsem ki umarım gelmem bu mektubu gülerek okumak istemiyorum. Sisteme boyun eğmiş bir köle olmak istemiyorum ve içimdeki savaştan çıkıp dünya ile savaşmak istemiyorum.
Kafamın içinden dünyaya sesleniyor ve duyulmamaktan dert yanıyorum.
Duvar renginde giyinip, görülmemekten şikayetci oluyorum.
Silikleşiyor ve kayboluyorum, bazen bir hayalet gibi hissediyorum.
Geceleri beynimin benimle dalga geçmesine karşılık her şeyi ciddiye alıyor ve çok kez kendimi balkondan sarkıtırken buluyorum.
Her şeyi gülerek anlatıyor ve içimde kocaman bir şehri yavaş yavaş yıkıyorum.
İyi olduğuma inandırmaya çalışıyorum kendimi, hayal ettiğim silüetlere gülümserken. Ağlamak istediğimde daha çok gülüyorum.
Kendime hikayeler anlatıyorum uyumak için, acımı uyutmak ve gülümsemek için.
31.10.21 Evren Ç.
··
1.085 görüntüleme
E ben sana ne diyeyim Evren...
Ne zaman büyüdün, bu kadar sığlığın derinliğinde...
Ve kaç yaşam var içinde...
Ki bunlar sana olsun, zırh nezdinde...
Yüreğinden oksijen ve kan tadında taşınarak diline, oradan da; gözlerimizden titrek ruhlarımıza ellerinle dokunarak iliştirdiğin bu yaşam kesiti- lâkin kesitin sürekliliğinde, parçalı bütün hayatlar sanki- evet, bu yaşam kesiti için, farkındalığında dokunulmayan nefes alışlar, ömür boyu...
(Ve kendimden de bir kesit, vurur tebessümüme. Herkese aşık, ama kimseyi sevemeyen...)
Çok değerli satırlarınız için teşekkür ederim. Sizin yazdıklarınızı okurken, hep bir şeyleri anlamak için daha iyi okumam gerektiğini hissediyorum. Her satırınızda beni düşündürdüğünüz için ayrı teşekkür ediyorum. Parçalı bütün hayatlar... :)
6 sonraki yanıtı göster
Yeraltından notlar kitabını okuyormuşum gibi hissettim. Yeraltındaki adam da böyle çelişkili duygular yaşıyordu...
Bu aldığım en güzel iltifat diyebilirim. Ben ve Dostoyevski kitaplarındaki bir karakterin duygu ve düşüncelerinin yanından geçmek? İnanılmaz, umarım Yer Altından Notlar' ı en kısa sürede kendimi vererek okurum. :)) 🍒
6 sonraki yanıtı göster
Duş alırken aklıma geldiği için iki saat bornozla oturup bunu yazdım zatürre olmak yolunda sağlam adımlarla ilerliyorum. 👑
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.