Onları kuşatan, boğan duvarları yıkmak istediler. Kendi korkularının zindanından kaçmak, bütün engelleri devirmek. Ama kırabilecekleri tek şeyin içki kadehleri olduğunu gördüler. Böylece kadehlerini aldılar, omuzlarının üstünden geriye fırlattılar ama dilek falan tutmadılar, yalnızca yerdeki cam kırıklarına merakla baktılar: İsyan duyguları da paramparça olmuş bir halde orada mıydı?