Çok güzel bir oyun :)
***
Ne zaman hepimiz çok üzgün ya da çok mutlu olsak, ne zaman başarılı ya da yenilmiş olsak, üç dört kişi gece geç saatlerde şiire dalardık. Mushaaera dediğimiz şey. İran gibi Farsça konuşulan ülkelere ama en çok Afganistan'a özgü bir gelenek; kimin daha çok şiir bildiğini görmek için yaptığımız bir tür yarışma.
Nasıl mı yapardık? İki kişi bir tarafa iki kişi diğer tarafa geçerek rakip takımlar oluşur. Bir takım bir şiirden bir misra okur ve diğeri de o takımın okuduğu misranın en son harfi ile başlayan başka bir şiir bulmaya çalışır. Diyelim ki; Aman Tanrım, seni ne çok seviyorum, gel, n'olur bana yardım eyle, diye bir misra okundu. Burada son harf “e” olduğu için diğer takım “e” harfi ile başlayan bir misra bulur. Yarış, takımlardan biri bu harfle başlayan misra yok diyene kadar devam eder, en son şiir bulamayan da yenilmiş olur. “
Bu Afganistan'da yüzyıllardır yapılmaktadır, kızlar erkekler tarafından okullarda yapılır. Bizim evde de, geleneklere çok bağlı olduğumuz için babam oğullarını ve kızlarını böyle sınava tabi tutardı. Savaş boyunca zaman zaman işte bu misra bulma mücadelesine sığınırdık. Savaşmak sadece silahla olmaz misralarla da olur ve misralarla savaşan bir ülke askeri kurumlarca ödüllendirilmelidir. İşte bu yüzden Afgan halkı savaşçıdır; biz misralarla bile savaşırız.
·
448 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.