Çok kısa bir şekilde inceleyeceğim arkadaşlar. Bazı eserler olur, ilerlemez hani daha çok düşünceye sevk eder insanı. Ama kumarbaz tamamen başladıktan sonra çok kısa bir zaman çerçevesinde bitirip anlayacağımız bir eser. Hikaye tarzı daha doğrusu. Ben hep Ömer Seyfettin’in hikayelerine, o anlatış tarzına, kalemine bayılmışımdır. Bir Ömer Seyfettin olamaz tabiki ama yinede Dostoyevski de fena sayılmaz :) Yani açıkçası ben onu gördüm eserde. Hani Ömer Seyfettin’in tatlı hikayeleri vardır ya onun gibi hissettim yani ben. Neyse çok uzattım, isterseniz okuyabilirsiniz arkadaşlar, ama ben beğendim yani gayet güzel.
