Bir zat, dergaha gidip mürşide; "şeyhim eşeğimi kaybettim, gören varmola?" deyu sormuş.
Hazret müridlerine dönüp; "aranızda aşık olmayan var mıdır?" demiş. Cemaatin içinden 2 mürid ayağı kalkmış. Şeyh, eşeğini kaybeden zata dönüp; "sen bir eşek kaybetmiştin, ben sana iki eşek buldum!" demiş. (:
Aşk kainatın halk olma sebebidir. Aşksız insana nasıl insan deriz? Aşk evvela beşeriyette tecelli eder. Bu bir tedrisattır. Zira beşeri aşkı tatmayan ilahi aşka vasıl olamaz.
Her ne kadar tekellüm etsek de aşkı izah edemeyiz. Zira aşkı bülbül anlatır. İşitir, mest oluruz. Lakin ne dediğini anlayamayız. Aşk mest olmaktır. Agahlıktan sıyrılıştır. Aşkta visal yoktur. Vuslat varsa aşk yoktur. Asli aşk, hakiki aşktır. Hakiki aşk ise Hakk'a mahsustur. Böylesi aşkın visali ise ölümdür. Böylesi aşığa ölüm de yoktur. Ölüm şeb'i arus'tur. Toydur, düğündür.
El hasıl-ı kelam; hepimize aşk olsun (: