Hemen bir hadîs-i şerif ile başlamak istiyorum :
" (Kıyamet gününde) Hesaba çekilmeden önce, kendi muhasebenizi yapın (amelleriniz) tartılmadan önce siz onları tartın."
Aslında her insan kendisinin yargıcıdır. Sadece durup kendine doğru soruları sorması yeterlidir. Tıpkı İmam Gazali'nin öğrencisinin kitapta sorduğu gibi!..

Bu zamana kadar yapmış olduğum iyiliklerin veya öğrendiğim ilmin hangisi bana ahiret hayatımda yardımı dokunacak, beni kurtuluşa erdirecek? Diyerek bi'sorun kendinize. #118704956

Sorsak hepimiz öğrenme ve bilgi delisiyiz! Eee peki ömrümüz boyunca öğrendiğimiz her bilgi gerekli midir? Ya da şöyle sorayım : öğrendiğimiz her bilgi bizi Yaradana ne kadar yaklaştırmıştır? Eğer ki bu soruya cevap bulamıyor ve şüphede kalıyor isek neye yarar ki bunca yıl hamallığını yaptığımız bilgi?..

Gerçi biz insanoğlu için de bir gerçek vardır. Sadece öğreniriz! Bilgiyi depolar fakat kullanma gereği duymayız!.. Veyahut depoladığımız bilginin gösterme sebebi, başkasına karşı üstünlük taslama arzusudur!!!
Bunu yapmanın da günah olduğunu bilmeyecek kadar da bilgisiziz!..

Gayemiz ilim öğrenmek olurken ; Allah'ı unutmamak gerek! Konu ile alakalı güzel bir alıntı ile pekiştirmek istiyorum konuyu #118854151

Kitap İmam Gazali'nin öğrencisi ile soru - cevap şeklinde devam ediyor. Beni özellikle kitabın sonlarına doğru İmam Gazali'nin, öğrencisine verdiği cevaplar ve bulunduğu nasihatler çok etkiledi. Hele ki her seferinde, " Ey Oğul!" diyerek seslenişi yüreğimi titretti doğrusu...

Sonuç olarak bol bol vicdan muhasebesi yapmanızı sağlayacak çok güzel bir kitaptı.
Keyifli bereketli okumalar dilerim. :))

Ramazân ayını İmam Gazali ile bereketlendirmeye devam... :) Cidden adı gibi bir kitaptı. Arayanlara meyvesini verebilecek bir kitap... Yeter ki aramasını bilin, samimice, içten, gönülden isteyin. Aradığımız her şey İslamda!!!

Kitabın sayfaları adeta, anlatılanların, okuyucuya vermiş olduğu huzurla dolu.
Tabii ki gene ayet ve hadislerin yer aldığı güçlü örneklendirmeler mevcut.
Anladığım o ki : İmam Gazali'nin okuduğum her kitabı bir diğerini tamamlar nitelikte; çünkü kitabı okurken birçok cümle bana durup daha önce okumuş olduğum kitabındaki farklı bir cümleyi anımsatıp, ikisi arasında kıyaslama yapıp düşünmemi sağladı.

Sayfaların alt kısmında ayet ve hadislerin açıklamasına dip not şeklinde yer verilmiş.

Kitapta, Peygamber efendimizin bir savaş dönüşünde, nefis, şeytan ve kötü şehvetler için, yanındakilere söylemiş olduğu bir söz beni çok etkiledi. "Küçük cihad'tan büyük cihada döndük." Bu sözü ile, çok iyi anlıyoruz ki ; bizlerin en büyük cihadı nefsimize karşı olandır. Ve bu savaşı kazanmanın yolu ise, ne silah ne de kavgadır. Bu savaşta bizi zafere ulaştıracak yegane silahlarımız : sabr, ilm, ve imandır!

Rabbim bizleri nefisleri ile mücadele yolunda bahtiyar olup kurtuluşa erenlerden eylesin inşaAllah...
Keyifli, bereketli okumalarınız olsun. :)

Bismillahirrahmanirrahim

Kitabımız; bendeki İhyâu Ulûmi'd Dîn 4. Cilt inde ikinci bölüm olarak yer alıyor. Arkadaşlık Âdâbı bölümünün hemen akabinde yer alması mevzuyu daha tamamlayıcı kılmış zira ikisi birbiriyle ilişkili konular... Bu yüzden İmam Gazali’nin arkadaşlık ile alâkalı eser/lerinden faydanılmasını tavsiye ediyorum.

Öncelikle “uzlet” i kelime anlamı olarak kısaca tanımlamak istiyorum. Uzlet; “Her türlü meşgaleden bir şekilde uzaklaşıp muhasebe ve murakabe duyguları içinde Allah’la beraber olmanın hem hazzını hem de haşyetini yürekten hissedebilmektir. Yani Allah ile beraberlik adına O’nun dışındaki herşeyden zihnen, kalben ve fiilen alâkayı kesip, belli bir müddet ilâhî huzurda olmanın adıdır.”
Kitabın içeriğine gelecek olursak ilk bölümde İmam Gazali öncelikle ‘uzlet’ hakkında halkın ihtilaf ettiğini ve bu ihtilafın tâbiin-i kirâm arasında başgösterdiğini ifade etmiş ve bu ihtilafların üzerinde durmuştur. Uzletin ihtiyar edilmesinin, halk ile ihtilat etmekten daha üstün olduğunu savunanların yanında; tabiinin büyük çoğunluğu, halk ile ihtilatın müstehab olduğunu, çok dost ve kardeş edinmenin iyiliğini, ülfet peyda etmenin ve Müslümanlarca sevilmenin faziletini savunmuşlardır.

İmam Gazali iki görüşün öne sürdüğü delilleri ele alarak bunları açıklamıştır. Ve bu husustaki ihtilafa şöyle bir açıklık getirmiştir: “ Bil ki, halkın bu husustaki ihtilafı, evlenmek veya evlenmemek hususundaki ihtilafa benziyor. Biz nikâh bahsinde ‘Bu durum haller ve şahıslara göre değişir.’ dedik. Bu da evlenmenin afet ve faydalarını açıkça izah ettiğimize göredir. İşte bu mevzumuzda da hüküm bunun aynıdır.” Ve ikinci bölümde uzletin fazileti, fayda ve afetleri konusunu ayet, hadis ve ulemânın ifadeleri ile konuyu öz bir şekilde açıklamıştır.

Kitabı okurken ikilemde kaldığımı ifade etmek istiyorum. Uzlet hayatını yaşamak mı yoksa insanlarla daha yakın olmak mı daha faziletli? İmam Gazali’nin buna ne evet ne de hayır dediğini yukarda değinmiştim. Bu hususta kişi kendini hesaba çekmeli (kaldığım ikilemi bu hesabı yapmaya çalışırken yaşadım) Bulunduğu toplum ve zamanın muhasebesini yaparak kazanım ve kayıplarını ölçüp tartmalı ve bu çerçevede uzlet hayatı yaşamanın mı yoksa toplumla bir arada olmanın mı daha faziletli olduğuna karar vermelidir.

Kitaptan faydanılmasını herkese tavsiye ediyorum. Sürç-i lisan ettiysek affola.. Selamün aleyküm..