Kocasını erken yaşta yitiren ve sofu olan Nazime Hanım, tüm sevgisini oğluna yönlendirir. Yani kocasının, babasının, ailesinin yerine Nedim'i koyar. Onu neredeyse "esaret" altında yetiştirir: Oğlunu
bir saat bile yanından ayıramaz, teyze oğluyla oynamasına ahlakının bozulacağı korkusuyla izin vermez, dış dünyayla
ilişkisini tümüyle
