En büyük dostun ve düşmanın " adaptasyon " dur. Yakının ölür adapte olursun. Sakatlanırsın adapte olursun. Zenginliğin sona erer , yeni durumuna adapte olursun. Yaşam koşullarına alışırsın ve giderek bütün bu değişimleri kafanda normalleştirirsin. Belki ilk zamanlarda betada olmaktan keyif bile alabilirsin . Zihnin gayet hızlı çalışıyordur. Henüz bedensel çökme ve hastalıkların baş göstermediğinden günde aynı anda onlarca iş hallederek, kendini oldukça iyi ve tatmin olmuş da hissedebilirsin. Olası bütün tehlikeleri görüp, hesaplayıp onları bertaraf ederek başarılı bir iş hayatı yaratman da mümkün. Bu özellikle Batı dünyasının hedeflediği insan modelidir ve emin ol senin bu tempondan hayli memnun da kalacaklardır , ta ki sen mutsuz bir hayatın olduğunu hissedene kadar. Kötü kokan bir tuvalete girdikten bir süre sonra artık o kötü kokuyu duymayıp duruma adapte olduğun gibi , içinde bulunduğun mutsuzluğu ve stresi de kanıksarsın ...İşte bu adaptasyon senin cehennemindir çünkü betaya alıştıktan sonra gerçek probleminin ne olduğunu bilemez hale gelirsin. Bu bedenlerde mutluluğun fizyolojik olarak barınması mümkün değildir . Beta beyin dalgası ; evrenselliğimizin, ruhsal yeteneklerimizin, bağışıklığımızın düştüğü, hastalıklarımızın, korkularımızın, karmaşamızın ve problemin başladığı yerdir...Beta beyin dalgasında bir insanın ruhsal deneyimler yaşaması imkansızdır ! Evet ! Çok haklısın...Betadayken meditasyon da yapamazsın, ibadet de edemezsin! Varoluşla öfke ve korkudayken buluşamazsın . Bunlardan sıyrıldığında, varoluş senin kalbine üflenecektir...
Sayfa 44 - Destek YayınlarıKitabı okudu
·
162 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.