".. - Garip... Onu düşündüğüm zaman sadece son zamanlardaki hali geliyor gözümün önüne. Divanda, hiçbir şey yapmak istemeden oturmuş, morali bozuk hali.
- Ama o artık senin bildiğin insan değildi. Baban fotoğraf çekilirken bile rahat duramazdı. Hep hareketliydi.
- İşte bu yüzden onu anlamıyorum. O tam bir savaşçıydı. İyileşiyordu, koltuk değneklerini bıraktı, hayat doluydu... Sanki bir an geldi ve ölmeye yattı."
Sayfa 29 - Desen YayınlarıKitabı okudu
·
179 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.