Egemen ideolojinin görevi, ezilenlerde, bu ezilmişlikten dolayı bir tür suçluluk duygusu uyandırmaktır. Bu suçluluk duygusu, zaman zaman neredeyse elle tutulur hale gelir. Böyle bir durumla, Californiada bulunan bir Katolik kurumunda karşılaşmıştım. Fakir bir kadın bana yaşadığı problemleri ve zorlukları, çektiği acıları anlatıyordu. Elimden gelen hiçbir şey yoktu. Ne diyeceğimi bilemiyor, kadının yaşadıkları karşısında öfke duyuyordum. Sonunda kadına, “Amerikalı mısınız?" diye sordum. "Hayır" dedi kadın, "fakirim." Bir başarısızlık hissi duyuyor ve bunun kendi hatası olduğunu sanıyordu. Neredeyse toplumdan, yani mensubu olduğu Kuzey Amerika toplumundan başarısız olduğu için özür dileyecek haldeydi. Kadının, hayatta başarısız olmaktan gelen acı ve suçlulukla yaş dolan mavi gözlerini unutamıyorum. Onun gibi insanlar, acılarının sebebinin yaşadıkları sosyopolitik ve ekonomik sistemin sapkınlığı olduğunu henüz anlamayan, yaralı ve toplum dışına itilmiş bir lejyonun üyeleri gibi. Oysa bu şekilde düşünmekle sadece sistemin iktidarını pekiştiriyorlar. Hatta, insandışılaştıran bir sosyopolitik düzene bilinçsizce destek oluyorlar.
Sayfa 125Kitabı okudu
··
197 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.