Rimbaud, cani ve soğuk bir annenin çocuğuydu ve annesi onun varlığını onaylamak istemiyordu. Çocukken onun canlılığından ve sıcaklığından korkuyordu ve Rimbaud'nun, "her şeyi görmek, hissetmek, incelemek, keşfetmek ve söylemek" istediği halde, sonunda tek özlemi annesi tarafından onaylanmak oldu. İsyanına rağmen, onun soğukluğunun ve canlılık korkusunun boyunduruğu altına girdi.