Dünya edebiyatındaki-bana göre- en yetkin ironik eserlerden biri Allen Ginsberg'e ait olan Amerika şiiridir: Bu şiirde Amerika'nın hataları övülmekte, desteklenmekte, karşılaştırmalı olarak hatanın dökümü yapılmakta ve Amerika şaire yaptırım konusunda çaresiz bırakılmaktadır. Olağan bir eleştiri, karşıt eleştiri hakkını doğururken böylesi bir durumda ortada tüzel açıdan bir eleştiri veya haklara saldırı saptanamadığı ve karşılık verilemediği için şairin tepkisi zafere ulaşmaktadır. Edebiyatın bu tür bir yöntemi dışarıda bırakması mümkün mü? Bugün Can Yücel'in çoğu şiirini okurken hâlâ dönüp dolaşıp şu dizeye takılmıyor muyuz: "Ne kadar pis kokarsak o kadar iyi"
İroni, yumuşak gibi görünse de her zaman içinde iron ( demir) taşır ve serttir. Ayrımsız: Yumuşağa da sert, serte de sert.
·
285 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.