Dune Tanrı İmparatoru, ilk 3 kitaba kıyasla daha az sevdirdi kendini. Kitapta ciddi bir tempo problemi var. Gelişme bölümünde sürekli ve benzer tekrarlar okuyucuyu boğuyor. Kitabın sonuna doğru ise hikaye yokuş aşağı, son gaz, tepetaklak gidiyor ve bitiyor.
Özet : "Nayla ipin yamaçtan aşağı bir yılan gibi inişini görünce orgazm oldu" ( Bu ne la!)
Son olarak, serinin diğer kitapları gibi altı çizilebilecek bol miktarda aforizma mevcut. "çalınmış günlükler" başlı başına kitap olabilir yani.
