Çok bilinçli bir gidiş değildi benimki.Çocuklum ve içim kin doluydu. Tamamen şu mantık: gideyim bir asker öldüreyim, beni babasız bıraktılar, ben de onları öldürecem mantığı yani. Çocuk aklı işte. O dönem Çukurca'daki yoğun baskılardan kaynaklı çok ciddi katılımlar oldu partiye. Babam ve amcalarım orda diye kabul etmediler beni. Yani zaten sizin evden çok bedel var, senin dönüp ailene bakman gerekiyor diye reddettiler beni. Bu davranışları bende müthiş bir sempati yarattı, çünkü onlar hakkında söylenen şey şuydu: Evde erkek bırakmıyorlar, herkesi zorla alıp götürüyorlar. Söylenenlerin tam tersi çıktığında doğal olarak hayranlık duyuyorsun.
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.