Bugün hâlâ kış havası içindeki bahçedeydim. Bugünlerde bahçemi daha çok özlüyorum, çünkü tam da kış zamanı benim tarafımdan bakılmak, izlenmek, kısacası sevilmek istiyor. Ne de olsa kendisi kelimenin gerçek anlamıyla kış bahçesi. Adonis çiçeğinin gümüş renginde parlayan ipeksi bir tomurcuğu var. Onun güzelliğinden nerdeyse şaş kınlığa düşecek derecede etkilenmiştim. Bu Adonis geçen yıl çiçek açmamıştı. Bahçem beni bir şekilde Tanrı'ya inanan bir insan haline getirdi. Tanrı'nın varlığı benim için artık bir inanç meselesi değil, bilakis bir kesinlik, hatta apaçık ortada olan bir şey [Evidenz]. Tanrı var, o halde va rim [Gott ist, also bin ich]. Dizlerimi korumak için aldığım sünger matımı artık ibadet için kullanıyorum. Tanrı'ya dua ediyorum: "Yarattıklarına, onların güzelliklerine öv gülerimi kabul et. Teşekkürler. Grazie!" Düşünmek teşekkür etmektir. Felsefe güzele ve iyiye duyulan sevgiden başka bir şey değildir. Bahçe en güzel iyidir, en yüksek güzelliktir, to kalon².
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.