Görus, 10 oktyabr, 1989
Samirə hardasan? Neçənci məktubumu yazıram, cavab yoxdu. Burda həbsxananın ucu - bucaqı yoxdu. Hər tərəf qaranlıq zülmət. Hələ diriykən cəhənnəmi gördüm, tanıdım, Samirə, yadımdan çıxmamış, Validə məndən salam deyərsan. Bu dustaqlıq ömrü mənə çox şeyi öyrətdi. Qəlbimdə qüvvə tapdım, dəyişiklik hiss etdim. Burda xoşbəxt adam yoxdur, Samirə. Hamı
Sayfa 210
·
85 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.