"Yaşamın mutluluğu vereceğin karara bağlı"; Savaş mı, Barış mı?
"Herkes savaşa girme kararını kendi verseydi, hiç savaş olmazdı." [c.1,s.48]
Bir kişiyi öldürene katil, bin kişiyi öldürene kahraman diyoruz. Peki o bin kişiyi öldüren bir kişiyi öldürene ne derdik? Katil mi, kahraman mı?
"Sanki tüm insanlık sevgiyi öğütleyen Yüce Yaratıcı'nın kanunlarını unutmuş, birbirini öldürme sanatının özelliklerini sahiplenmiş." [c.1,s.119]
Savaş ve Barış (2 Cilt Takım), bu bir roman değil, bir poem değil, bir vakayiname hiç değil! Bu bir panaromadır. İnsanlığın panaroması! Öyle ya, yeryüzündeki her şey insan ehliyle meydana gelir. 
Lev Tolstoy, burada Napoleon Bonaparte'ın, Rus seferini perde arkasına koyarak insanlık dersi vermiştir âdeta. Evet söz konusu fiilen gerçekleşen bir savaş. E her savaş gibi bir de sonucu olmalı değil mi? Elbette her savaşın bir sonucu var. Bir taraf kazanır bir taraf kaybeder. Peki ya her iki taraf, fiilen gerçekleşmiş savaşın sonucu dışında ne kazanır, ne kaybeder? Savaş; devletler, milletler, toprak sahipleri arasında, eline mühimmat alarak dövüşmekle mi olur bir tek?
İşte bu noktada başlıyor insanlık dersi. Tolstoy'a göre; her insanın hayatta birçok savaşı ve mücadelesi vardır. En çok da kendimizle bir savaş halindeyiz. Dolayısıyla Tolstoy burada, Fransa-Rusya savaşı ekseninde; savaşan, yöneten, savaşta olmayan herkesin hayatına dokunmuş ve derin bir psikanaliz yapmıştır. Aristokrat ve dejenere kişilerin birbirleriyle olan ilişkilerini derin tahliller ile işlemiş ve bize mükemmel anekdotlar ile şu mesajı vermektedir,
"Yaşıyorsan, yaşamana bak: Yarın öleceksin, benim bir saat önce ölmüş olabileceğim gibi. Ve insan yaşamı sonsuzlukla karşılaştırıldığında sadece bir an olduğuna göre onu da zehir etmeye değer mi?" [c.1,s.475]
Ben de diyorum ki, Tolstoy haklı. Bizim biricik servetimiz, sahip olduğumuz hayattır. Hem fiilen gerçekleşen savaşlar, hem de hayat içerisinde verdiğimiz türlü türlü savaşların tek getirisi bizi yok etmek. Ben, sen, biz yok olduktan sonra hiçbir şeyin önemi kalmayacaktır. Kült bir eser olan Savaş ve Barış (2 Cilt Takım) empatinin önemine değinerek asıl kahramanın bin kişiyi öldürenin değil, hiçbir şekilde öldürmeyenin (bedenen ve ruhen) olduğunu gösterdi. Bu yüzden kanımca, Tolstoy bir kahramandır! Barış, savaşın yanı başındayken, biz neyi tartışıyoruz?
"Öleceksin ve her şey bitecek." [c.1,s.518]
Keyifli okumalar :)
··
6,7bin görüntüleme
Gerçekten muhteşem bir eser Savaş ve Barış. Sizin de ifade ettiğiniz gibi "bir insanlık panaroması". İki yıl önce okumuştum, incelemenizi okuduktan sonra 2022'de tekrar okuma isteği oluştu içimde. Merak uyandıran çok etkileyici bir inceleme olmuş, kaleminize ve yüreğinize sağlık.👏👌
Keyifli okumalar dilerim.🦋📚🎈
Çok teşekkür ederim 🎈🤗 Evet kesinlikle efsane bir seri. Nereye koysan oraya yakışır bir türden. Her eserin konu aldığı bir kaç algoritma varken Savaş ve Barış'ta her şey mevcut. Her insana bir yer de hak verirken buldum kendimi 😂 Ben de daha önceden kısaltılmış halini okumuştum, şimdi de uzun halini bitirdim. Kesinlikle ciltli hali okunmalı. Tekrar tekrar okunabilir 😊
Sence Dostoyevski mi, Tolstoy mu?
Tek geçtiğim tek yazardır Dostoyevski. Benim için tartışmaya kapalı :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.