İnsan bunları sonra bütün ömrünce içi sızlayarak hatırlar. Mesela Shakspeare’in Othello’sunun son monologu, Yevgeniy’in Tatyana’nın ayaklarına kapandığı sahne yahut Victor Hugo’nun kaçak kürek mahkûmunun soğuk bir gecede kuyu başında bir çocukla, bir kız çocuğuyla karşılaşması gibi;
bunlar insanın kalbini bir defa deşti mi, artık yarası sonsuza kadar kalır.Kitabı okudu