Füruzan’ı kendi dilinde okuyabiliyor olmanın o dayanılmaz enfesliği..
Betimleme tanrıçası demem gerek zira her bir cümlesi bir Proust etkisi yaratıyor.. Türk edebiyatının zarif incisi..
Kitapta sanırım on iki öykü var ve hepsinin tadı damağımda kaldı desem yeridir. Kitabı ikinci okuyuşumda neleri kaçırdığımı görmüş oldum.
Mesela “Sabah
