Ahmet Altan ......SPOILERRR
"aşktan kaçarak aşkı yakalamak ister herkes ve herkes yakalamaktan korkarak aşkı kovalar".........................
“bazen, bir ömür bir uçurum taşırız içimizde ve fark etmeyiz.bizi biz yapan her şeyin ve adına hayat dediğimiz serüvenimizin kökünde bazen büyük bir boşluk vardır ve biz bu boşluğu, onun orada olduğunu bilmeden, hissetmeden taşır dururuz....
Unutmak ....sığınak.hayatımıza girenleri ya da girmek için kapılarımız zorlayanları silmek aklımızdan, onlar yokmuş gibi davranıp onlar yokmuş gibi yaşamak. geçmişi, o geçmişi yaşayan parçamızla birlikte çıkarıp atmak içimizden, atılan her parçayla birlikte içimizde bir boşluk kalacağını bilerek yapmak bunu.
geçmişimizde en çok özlediğimiz mi en çok unutmaya çalıştığımız?
EN UNUTULMAZ OLAN MI EN UNUTULMAK ISTENEN????!!!
bir başkasının hayatı gibi yaşasaydık kendi hayatımızı,'istiyorsan yap' diye rahatça öğütler verip yapılacak olanı hiç tereddütsüz söyleyebileceğimiz yabancı bir hayat gibi yaşasaydık eğer, acaba daha doğru ve daha mutlu bir hayat mı yaşardık ?
bana hayatınızı anlatsaydınız, size kimi çağıracağınızı söyleyebilirdim belki.
size hayatımı anlatsam, siz bana kimi çağıracağımı söyleyebilirdiniz belki.....
MUTLULUKLA ARAMIZDA KENDIMIZ MI DURUYORUZ???
eğer hayatımız kaybetmeye pek de aldırmadığımız bir oyun olsaydı, zarımızı attıktan sonra, istediğimiz yola sapar mıydık?
niye yapmadık peki?
hayatımız bir oyun olmadığı için mi?
mutluluk yalnızca oyunlarda mı var?
gerçek hayatta mutluluğa doğru yürünmez mi?
o mutluluk kavşaklarında ne engelledi bizi? niye bir mutluluğu kendi ellerimizle öldürdük?
yaşanabilecekken yaşanmamış kaç mutluluk var hayatınızda?
yaşanmışlardan fazla mı?
yaşanmamış olanlar yaşanmışlardan fazla değil mi?
bir başkasının hayatı olsaydı eğer kendi hayatımız, neyin gerektiğini nasıl da tereddütsüz söylerdik, 'bunu yaşamalısın' derdik.
ama bir başkasının hayatı değil hayatımız ve biz kendimize 'bunu yapmalısın' diyemiyoruz.
tam tersini yapıyoruz.
korkuyor muyuz mutluluktan?
yoksa yaşanmamış olanları yaşanmış olanlardan daha mı fazla seviyoruz?
'ona sevdiğimi söylemeliydim' yada 'onunla gitmeliydim' dediğiniz anlar yok mu hayatınızda?
niye demediniz, niye gitmediniz ?
korktuk değil mi?
korktuk, çünkü bir oyun değil hayat.
yada bir oyun gibi yaşayacak gücümüz yok bizim.........
başkasının hayatını yaşar gibi de yaşamadık. kendi hayatımızı yaşadık ve mutlulukla aramıza kendimiz girdik. hayatı hafifçe yaşamak ağır geldi bize.
hayatı ağır yaşadık..........................
