Kalemime sığınıp içimi yazıya döküyorum yeniden
Usul usul geliyorum ey kalem. Ürkütmemekten değil, ürkmekten usul usul geliyorum. Bir sıçrayışın ihtimal hâli, kokusu damlıyor; yazmak eksiltir.
Susa susa geliyorum ey kâğıt! Farkında olarak değil fark etmeksizin susuyorum.
Ardından dumanı bile tütmeyen bir köz ateş bıraktın ey Şems!..
Bir hayatı karanlıklara boğmak bu kadar kolay mı?.... Yüreğimden kopan bir elin parmak uçlarındaki zehri tadıyorum şimdi...
Kalemlerin yazdığı yazıların mahkumuyum sevgili...
Sayfa 204Kitabı okudu
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.